Hampa

(Karangan ini ditemukan tepat sehari menjelang Bulan Ramadhan tiba, di sebuah kamar kurang lebih berukuran 3 x 4 meter persegi, di malam hari.)

Hampa ialah ketika mata memandang gelap gulita

Hampa ialah ketika telinga terbungkam kesunyian

Hampa ialah ketika raga tak sejalan dengan alam pikiran

Hampa ialah ketika alam pikiran tak selaras dengan hati nurani

Hampa ialah ketika seseorang lupa akan tujuan hidupnya di dunia

Hampa ialah ketika seseorang lupa pada Sang Maha Kuasa

Bilamana hampa pergi?

Tatkala seseorang mulai kembali bersembah sujud kepada Sang Pencipta

Tatkala Sang Maha Memberi menganugerahkan hidayahnya

Tatkala firman-firman Sang Maha Tahu kembali meresap dalam sanubari

Tatkala dengan hati nuraninya, seseorang dapat kembali menyelaraskan alam pikiran dan raganya

Hingga tatkala seseorang dapat membuka mata, hati, dan telinganya

Untuk kemudian mengabdi kepada Tuhan, bangsa, dan negaranya